De hielprik test op een aantal ernstige ziekten. Soms kan zo’n ziekte al heel vroeg schadelijk zijn voor het kind. Als de ziekte vroeg wordt ontdekt, kan het kind snel behandeld worden. Daarom is het belangrijk de hielprik op tijd af te nemen.

De hielprik gebeurt zo snel mogelijk vanaf de derde of vierde dag na de geboorte. Het advies is om de hielprik niet uit te stellen. 

Een paar honderd kinderen per jaar worden met een afwijkende uitslag verwezen naar het ziekenhuis. Een kleine tweehonderd kinderen hebben werkelijk een van de ziekten waar de hielprik op test.

Als de hielprik wordt uitgesteld, kunnen deze ziekten pas later worden opgespoord.
Als de hielprik helemaal niet wordt gedaan, wordt de ziekte pas ontdekt als het kind duidelijke klachten krijgt.

In beide gevallen is dan vaak al schade ontstaan. Het is dan meestal niet meer mogelijk om deze schade te herstellen met een dieet of medicijnen. Een kind heeft dan blijvend een lichamelijke en/of verstandelijke beperking. In sommige gevallen kan het zelfs leiden tot het overlijden van het kind.

Nee, de hielprik is niet verplicht. Ouders mogen van de hielprik afzien. Het is dan wel heel belangrijk dat ouders goed zijn geïnformeerd over de gevolgen daarvan. De screener (of uw verloskundige) kan u hierover informeren.

De hielprik is tijdens de corona-pandemie nog steeds even belangrijk. De screeners hebben van het RIVMRijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu instructies gekregen. Met deze instructies kunnen zij de hielprik veilig voor zichzelf en veilig voor u en uw kind afnemen.

Als u toch afziet van de hielprik, is het belangrijk om bij gezondheidsklachten van uw kind aan de (huis)arts te vertellen dat uw kind geen hielprik heeft gehad.

De screener volgt de adviezen van het RIVMRijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu op. Voor de screener staat de eigen veiligheid en de veiligheid voor het gezin en de baby voorop. Bij de hielprik werkt de screener altijd al hygiënisch. De screener houdt zoveel mogelijk afstand. De screener gebruikt handschoenen en wast de handen na de hielprik. 

De screener vraagt voor het huisbezoek of er iemand in het gezin klachten heeft die kunnen passen bij het coronavirus. Bijvoorbeeld een loopneus, niezen, hoesten, benauwdheid, koorts en/of een plotseling verlies van reuk of smaak. Ook vraagt de screener of er iemand in het gezin in quarantaine is vanwege contact met een patiënt met het coronavirus. De screener vraagt dit per telefoon of aan de deur.

Heeft iemand in het gezin gezondheidsklachten die kunnen passen bij het coronavirus? Dan houdt de screener daar extra rekening mee. De persoon die gezondheidsklachten heeft, is niet aanwezig bij het afnemen van de hielprik. Ook kan de screener de hielprik afnemen terwijl de baby in het bedje ligt.

Is er bij iemand in het gezin een corona-infectie vastgesteld, of is daar verdenking van? Dan zal de screener overleggen met de GGDGemeentelijke Gezondheidsdienst , afdeling Infectieziektebestrijding, om te kijken hoe de hielprik veilig kan worden afgenomen.

Het virus wordt vooral overgedragen via de wat grotere druppeltjes in de lucht. De grote druppels komen niet zo ver (zelden verder dan 1,5 meter). Ze komen vooral in de lucht bij hoesten of niezen. 

Gezinsleden met verkoudheidsklachten zijn niet bij de hielprik aanwezig. De screener houdt tijdens het grootste deel van het huisbezoek minimaal 1,5 meter afstand. Alleen tijdens het afnemen van de hielprik is de afstand korter.

Buiten het lichaam kan het virus maar kort overleven. Hoe lang dat precies is, is nu nog niet bekend. Dat kan variëren van enkele uren tot dagen. De screener gebruikt handschoenen en wast regelmatig de handen. De kans op besmetting via voorwerpen is daardoor erg klein.

Lees meer over het nieuwe coronavirus op de website van het RIVM

Die kans is minimaal. De screener werkt bij elke hielprik hygiënisch. De screener gebruikt handschoenen bij de hielprik en wast na de hielprik de handen. Als er in een gezin verkoudheidsklachten zijn, dan neemt de screener extra voorzorgsmaatregelen. Dat is volgens het advies van de overheid. Dit met als doel om blootstelling aan het virus te voorkomen. 

Met de genoemde voorzorgsmaatregelen is het niet nodig om de hielprik bij elke baby in bed uit te voeren. Het afnemen van de hielprik in het bedje heeft ook nadelen voor de bloedafname. De positie van het hieltje is minder gunstig, de baby kan afkoelen en de baby kan minder goed getroost worden.

Wanneer meerdere gezinsleden verkoudheidsklachten hebben, dan is het afnemen van de hielprik in het bedje een goede oplossing.

Meestal wel. De screener volgt het beleid van zijn/haar werkgever over het gebruik van mondkapjes. De werkgever volgt hierbij de landelijke richtlijnen van het RIVMRijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu.
Bij de hielprik zijn in principe geen mensen aanwezig met klachten die kunnen passen bij een corona-infectie. Als iemand in het gezin (verkoudheids)klachten heeft, dan kan die persoon niet bij de hielprik aanwezig zijn. 
De hielprikscreener houdt tijdens het bezoek zoveel mogelijk minimaal 1,5 meter afstand tot andere volwassenen. Wanneer de screener de hielprik afneemt en daarbij dichter bij een volwassene komt, draagt de screener een mondkapje.

Ja, dat mag. De overheid adviseert, afhankelijk van het corona-risiconiveau, om een maximum aantal bezoekers per dag thuis te ontvangen.
Dit gaat over ‘sociale’ bezoeken. Bezoeken van zorgmedewerkers, zoals uw kraamverzorger, verloskundige, huisarts óf hielprikscreener, vallen hier niet onder.

Het is voor de baby belangrijk dat de hielprik tijdig wordt afgenomen. De hielprikscreener houdt zich aan voorzorgsmaatregelen om de hielprik goed en veilig af te nemen.